Hayatımda iz bırakan birçok insan var, hepsine ayrı ayrı teşekkür borçluyum. Fark ediyorum ki bir kişinin hayatımızda derin bir iz bırakması için bazen bir söz, bir bakış bile yeterli oluyor.
Yıllar önce ikili ilişkilerle ilgili sıkıntı yaşadığımı düşünüyordum ve bunu çözmeye karar vermiştim. Ne yaptım? Gittim bu konuda bir kitap aldım ve başladım okumaya. Kitabı kısa bir sürede hararetle okudum ve bitirdim. Bir hafta sonra bir arkadaşım "Hakan ne yaptın o konuda?" dediğinde ben de "Kitap okudum" dedim. Cevabı soruyla oldu: "Okudun da ne oldu?"
Bu yanılgıyı yıllarca sürdürdüm. Hep sandım ki bir eğitime gidip orada bulunmakla, anlatılanları dinlemekle, bazen bir kitabı bitirmekle hayatımda bir şeyler değişecek. İşte böyle olmadığını anlamam yukarıdaki "Okudun da ne oldu?" sorusuyla oldu. Hayatta adım atmanın, harekete geçmenin önemini o zaman anlamaya başladım.
Uzun yıllar derslerine katıldığım öğretmenim hep bize şunu dedi bıkmadan usanmadan: "Buraya gelerek bir şey olacağını sanıyorsanız gelmeyin!" Çünkü gelmekten başka neredeyse hiçbir şey yapmıyorduk.
Zaman zaman koçluk almak için gelen danışanlarım da aynı yanılgıya düşebiliyor. Yaşam koçunun elinde sihirli bir değnek varmış gibi düşünüyorlar. Kararlaştırdığımız uygulamaları yapmadan sadece koçluk görüşmelerine gelip giderek hayatlarının değişeceğini sanıyorlar. Değişimin inançla, kararlılıkla, disiplinle uygulayarak geleceğini göz ardı ediyorlar.
Sadece bir yere gidip gelerek hayat değişmiyor. O kitabı süzüp, içindekini alıp hayatımıza sokmadan değişen bir şey olmuyor...
Okudun da ne oldu?
Yorumlar
İyi bir kitap yazan yazar ( gerçi bu kişiye göre değişir )hayalgücü ne kadar geniş olursa olsun yazılarının içinde yaşanan birşeyler olmadığı sürece tat vermez karşısındakine; tabii science fiction'lar hariç.
Aşkı yaşamayanın bir Aşk filmi yönetmesi beklenemez.Yapsa da nasıl olur bilemem.
Kitaplığımdaki kitaplar sayısız.Hayalgücüme katkısı sonsuzdur ama bu demek değil ki yaşama uygulamada yeterlidir.Okuduklarımın yanında yaşayarak öğrendiğim çok şey var.Hala da öğreniyorum.Bazen kitaptakilerde hayattaki doğrularla uymayabilir.E yine de yaşayıp görmeli,denemeli.
Yorumun son sözü Samuel Becket'ten olsun bari:Hep denedin hep yanıldın.Yine dene yine yanıl...
internette gezinirken buldum sitenizi. malesef tamamen anlattiginiz ruh hali icerisindeyim. artik biktigim, ayaklarimin geri geri gittigi isimden sitifa ettim. ve simdi bir mucize bekleyerek geciyor gunlerim. bir suru kisisel gelisim kitabi ve kafa karisikligi arasinda. bir kitapta okudugum bir soz geliyor aklima. 'cok uzun bir sure hayatimin baslamasini bekleyerek yasadim.' ben de su an bu durumdayim, sadece yazmak istedim.
selamlar